In memoriam Frits Plasman 1946 - 2018 (Archief)

Frits Plasman, gewaardeerd bestuurslid van de Stichting Lambertuskerk Raamsdonk, is op 14 november overleden. Onderstaand In Memoriam is op 22 november grotendeels uitgesproken door mede-bestuurslid Sander Kock tijdens de uitvaart. Hij deed dat namens het bestuur en de voorzitter, die momenteel in het buitenland verblijft. De foto van Frits is afkomstig van het bidprentje.  

De tijd staat stil voor Frits

Van heinde en ver, over de uitgestrekte polders, zou de tijd zichtbaar moeten zijn op de Lambertuskerk in Raamsdonk. Dat  was de grote wens van ons bestuurslid Frits Plasman, die ons helaas op 14 november is ontvallen.

Het zou een mooie, blijvende nagedachtenis aan hem zijn: de eindigheid van het leven, de vergankelijkheid van tijd, vertolkt door de alsmaar voortbewegende raderen van een uurwerk in de eeuwenoude toren. Of dat mogelijk is in de monumentale kerk? Maar het zal zeker op de agenda van het bestuur komen.

Voor Frits staat de tijd nu stil. Hij komt niet meer toe aan alle plannen die hij altijd had voor ‘zijn’ Lambertuskerk. Met oog voor details. Of het nu ging om de inrichting van de torenkamers, de buitenlantaarn, de kroonluchters, het hekwerk buiten, niets ontging zijn aandacht. En het moest er allemaal perfect uitzien.

Frits heeft zich twintig jaar lang met hart en ziel ingezet voor de Lambertuskerk. Toen een stichting was opgericht voor het behoud en beheer van de kerk, werd ook begonnen met de ingrijpende restauratie. Frits was daar vanaf het begin af aan nauw bij betrokken. Hij had de vereiste kennis en juiste contacten. Want hij werkte lang bij de gemeente Geertruidenberg, de laatste jaren als hoofd van de afdeling civiele techniek.

Hij wist ook de Rotary Club Geertruidenberg, waarvan hij al vanaf de oprichting zeer betrokken lid was, enthousiast te maken voor de kerk. De leden van de Rotary hebben in de beginfase van de restauratie eigenhandig het nodige sloopwerk in de kerk verricht. Daarna namen ze de restauratie van de toren voor hun rekening.

Frits was steeds een gewaardeerd adviseur van het bestuur van de Stichting Lambertuskerk, en dat met een geheel eigen stijl. Pragmatisch vooral. Na de restauratie heeft hij vanaf 2004  het onderhoud gecoördineerd. In 2010 werd hij bestuurslid en later vice-voorzitter. Het is mede aan Frits Plasman te danken dat de Lambertuskerk nu in perfecte staat van onderhoud verkeert en een pronkstuk is binnen de gemeente. Zijn betrokkenheid is onnavolgbaar. 

Wij zullen de klanken missen van de concertvleugel, die hij vaak op de maandagen kwam bespelen. Maar veel meer nog gaan wij hem missen als veelzijdig mens en flamboyante persoonlijkheid: integer, altijd goedlachs en positief. Die laatste eigenschap heeft hem de kracht gegeven om zich door de enorme tegenslagen van de afgelopen jaren heen te vechten. Zoals het verlies van Petro, zijn echtgenote die hij tot het einde toe liefdevol heeft verzorgd en bijgestaan. En daarna zijn eigen, langdurige ziekbed. Door eigen zwakte kon hij niet op de uitvaart van Petro aanwezig zijn.

Het verdriet ons zeer Frits, dat uiteindelijk de dood het toch heeft gewonnen van jouw optimisme. Het was een ongelijke strijd geworden. Je blijft in ons midden, in de kerk en in onze gedachten.

Het bestuur van de Stichting Lambertuskerk Raamsdonk wenst de familie, met name Anouk, Pascal, Ellen, Justin, Toon, Marion, Mana en Laurence de kracht die nodig is om dit verlies een plaats te geven.